Genre: club, house, progressive, techhouse
ID&T heeft met Sensation een van de sterkste dance concepten van de wereld in handen. Het evenement vind inmiddels plaats in landen als Brazillie, Portugal, Hongarije en Australie en gooit overal hoge ogen. De show werd sinds 2000 elk jaar strakker en beter en nu gaat ‘Wicked Wonderland’ de wereld over met een vaste line-up en show om het optimale uit het Sensation concept te halen. De DVD registratie van de 10e Nederlandse Sensation ligt sinds enige tijd in de winkels.

Bij het zien van het artwork worden gelijk hoge verwachtingen gewekt. Het ziet er bijzonder mooi uit. Het straalt de magie uit die Sensation wil hebben. De binnenkant bevat ook nog eens een mooie panorama foto van het evenement. Ook het menu ziet er gelikt uit maar wel valt gelijk op dat er weinig extra’s te vinden is op de schijf. De extra’s bestaan uit een ‘making of’ en een fotogalerie. De fotogalerie ziet er leuk uit en zou perfect kunnen zijn als achtergrond voor feestjes. Ware het niet dat hij erg kort duurt en daarom eigenlijk weinig toevoegt. De ‘making of’ daarentegen is wel heel leuk en geeft een goed beeld van de gedachtegang van Duncan Stutterheim en de rest van de Sensation crew. De mensen achter de schermen van zo’n groot evenement krijgen hierdoor ook een gezicht, wat het concept net wat levendiger maakt. Ook komen de optredende artiesten nog even aan het woord.

Dan is er uiteraard de show zelf. De hoofdfilm bestaat uit acht hoofdstukken, die tot de verbeelding sprekende namen hebben als ‘Midnight Change’, ‘Queen of Harts’en ‘The Ultimate Seduction’. De registratie is meer dan anderhalf uur een dansende menigte met hier en daar wat shots van de optredende artiest. Het draait om showelementen en de tussenfilmpjes die het ‘Wicked Wonderland’ verhaal vertellen. Dit ziet er bijzonder fraai uit en heeft die ‘Sensation magie’, mede door de uit duizenden herkenbare Sensation stem van John B. Wells. Uiteraard zijn ook de DJ’s te zien en te horen. De platen die zijn uitgekozen voor deze DVD zijn jammer genoeg wel wat aan de oude kant. Zo hoor je bij Erick E onder andere ‘Shed my skin’ en ‘Stop playing with my mind’ en bij Sebastian Ingosso de inmiddels overal kapot gedraaide ‘Leave the world behind’.